________________
૧૩
મુજબ કોઈ વિક્રમના તેરમા શતકના અંતમાં તો કોઈ ચૌદમા શતકમાં લખેલી
આ મિશ્રક પદ્ધતિની વૃત્તિ છે. જેમાં સૂત્ર તથા વૃત્તિ બંને મળીને અર્થ સંપૂર્ણ થતો હોય તેને મિશ્રવૃત્તિ કહેવામાં આવે છે. જેમકે વૃદ્વિવત્ ૩૩૧ સૂત્રમાં મારુ શબ્દથી માં માત્ બે શબ્દ લેવાના હોવાથી વ્યાખ્યામાં મા મા છે મને એવો ઉલ્લેખ કર્યો, પણ ડરેલોતુ ૩ડાર સૂત્ર માં એવી જરૂર ન હોવાથી
તે પ્રત્યેૐ TI: હુઃ એવો જ પાઠ મળે છે એટલે મન્ હતું ગોતુ એવું લઘવૃત્તિના હસ્તલિખિત પ્રાચીન આદશમાં ફરીથી લખ્યું નથી. છતાં અત્યારે છપાયેલાં વૃત્તિના પુસ્તકોમાં આ પાઠ મળે છે. એટલે પ્રાચીન લખાણમાં જાતે કાળે કેટલાક સુધારા તથા ઉમેરા પણ થયેલા છે.
જ્યાં સૂત્રનાં અનેક પદોને અનુલક્ષીને ઉદાહરણો આપવાનાં હોય ત્યાં તે તે પદનો વિભક્તિ વિનાજ ઉલ્લેખ કરીને ઉદાહરણો તાડપત્ર પ્રતિઓમાં આપ્યાં છે, એટલે અમે પણ વિભકિત વિના જ તે તે પાઠો અહિં આપ્યા છે. ઉદાહરણ તરીકે – ઝર્યાદ્યનુકરણ-વૂિ-ડાવશ તિ: રૂારા આ સૂત્રમાં ઉદાહરણ આપતાં કર્યાદ્રિ અનુર વ્યક્ત ડીનન્ત એવો ઉલ્લેખ મળે છે. આ જ પદ્ધતિ પ્રમાણે પ્રાય: સર્વત્ર પાઠો તાડપત્રીય પ્રતિમાં મળ્યા છે. એટલે અમે એ રીતે જ પાઠો આપ્યા છે.
આ પ્રમાણે મૂળ સૂત્રોમાં પણ નાજા૫૬ માં મૂળમાત્રની તાડપત્રીય પ્રતિમાં ગૌરી, સાલાપ૦ માં ની, કાલાપ૫ માં રી, ૪૧૯૭ માં : શી, જાડ૯૭માં રૂં વ્યક્ઝડપ વગેરે વિભક્તિ વિના જ પાઠો મળે છે એટલે અમે એમજ આપ્યા
સંશોધનમાં આધારભૂત પ્રતિઓનો સંક્ષિપ્ત પરિચય. .
આ સંશોધનમાં આધાર તરીકે ઉપયોગમાં લીધેલી 43સિવાયની બધીજ પ્રતિઓ તાડપત્ર ઉપર લખેલી છે. માત્ર J3 પ્રતિ જ કાગળ ઉપર લખેલી છે. નીચે જણાવેલી પ્રતિઓ માં પાર તથા J3 સિવાય કોઈ પણ પ્રતિ સળંગ આખા ગ્રંથની નથી. જુદા જુદા અધ્યાયો ઉપરની જ મળે છે. એટલે ઘરે P3.J1.J2. સંકેતો બે વાર હોવા છતાં પણ જુદા જુદા અધ્યાયોમાં જુદી જુદી પ્રતિઓના સમજવાના છે.
લઘુવૃત્તિની પ્રતિઓ વં = ખંભાતના શ્રી શાંતિનાથ તાડપત્રીય ભંડારની પ્રતિ નં. ૨૫૦. આ પ્રતિ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
